قطعه ای از علامه طباطبایی (ره)

قطعه ای از علامه طباطبایی (ره)

گفت ان شاه شهیدان که بلا شد سویم            با همین قافله ام راه فنا می پویم

دست همت ز سراب دو جهان می شویم               شور یعقوب کنان یوسف خود می جویم

که گمان شد ز غمش قامت چون شمشادم

گفت هر چند عطش کنده بن و بنیادم             زیر شمشیرم در دام بلا افتادم

هدف تیرم چون فاخته پر بگشادم               فاش میگو یم از گفته خود دلشادم

بنده عشقم از هر دو جهان ازادم

من به میدان بلا روز ازل بودم طاق       کشته یارم وبا هستی او بسته وثاق

من دل رفته کجا وکجا دشت عراق       طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق

که در این دامگه حادثه چون افتادم

تا در این بزم بتابید مه طلعت یار       من کنم خون دلو یار کند تیر نثار

پرده بدریده سر گرم به دیدار نگار      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار

چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

تشنه وصل وی ام اتش دل کارم ساخت       شربت مرگ همی خواهم وجانم بگداخت

از چه از کئی تو ام دست قضا دور انداخت          کوکب بخت مراهیچ منجم نشناخت

یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم




نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : دو شنبه 16 آبان 1390برچسب:, | 21:48 | نویسنده : رحمت |