دورنمايى از اين سوره
در اين سوره نخست مؤمنان را به سوى وفاى به عهد مىخواند سپس مطالبى را درباره خوردن گوشت حيوانات بيان مىكند و بعضى از احكام حج و قربانى كردن را مىآورد و مردم را از ظلم و تعدى به ديگران منع مىكند و به سوى همكارى و تعاون در كارهاى نيك مىخواند. سپس بعضى از حيواناتى را كه خوردن گوشت آنها حرام است برمىشمارد و در وسط آن از اكمال دين و اتمام نعمت و مأيوس شدن كافران از نابودى اسلام سخن به ميان مىآورد كه به گفته مفسران مربوط به نصب على بن ابى طالب (ع) به خلافت و وصايت است.
آنگاه از بعضى از خوردنيهاى حلال ازجمله طعام اهل كتاب و نيز درباره زنان سخن مىگويد و مطلب را به ذكر بعضى از احكام شرعى مانند وضو و غسل و تيمم مىكشاند سپس مردم را به سوى عدالت مىخواند تا اينكه سخن از بنىاسرائيل به ميان مىآورد و بعد از آن از نصارى سخن مىگويد و فخرفروشى يهود و نصارى را كه خود را دوستان و فرزندان خدا مىدانستند مىكوبد و بار ديگر حضرت موسى و قوم او را ياد مىكند.
در آيات بعدى داستان فرزندان آدم (هابيل و قابيل) را ذكر مىكند و به دنبال آن اين حكم را صادر مىكند كه هركس كسى را بىجهت بكشد مثل اين است كه همه انسانها را كشته است و به مناسبتى كيفر محاربان با خدا و رسول را بيان مىكند و به دنبال آن كيفر دزدان را بيان مىكند كه بايد دست آنها قطع شود.
سپس از تحريف سخنان خدا توسط يهود و از خصومت آنها ياد مىكند و تورات را مىستايد و احكام قصاص را بيان مىكند سپس بار ديگر سخن را به ذكر حضرت عيسى و انجيل سوق مىدهد و از پيامبر اسلام مىخواهد كه در ميان آنها مطابق با آنچه خدا نازل كرده حكم كند. سپس مؤمنان را از دوستى با يهود و نصارى بر حذر مىدارد و بعضى از حالات ناصواب آنها را ذكر مىكند و در آيه بعدى به مؤمنان هشدار مىدهد كه اگر بعضى از آنها مرتد شوند، خداوند كسان ديگرى را مىآورد كه به احكام قرآن عمل كنند سپس ولىّ مؤمنان را معرفى مىكند كه عبارتند از خدا و رسول و آنها كه در حال ركوع زكات مىدهند كه تفسير به وجود مقدس على بن ابىطالب(ع) شده است.
در ادامه سوره پس از توصيههايى درباره دوستى با خدا و رسول، حزب الله را به عنوان حزب پيروز معرفى مىكند و مؤمنان را از دوستى با لاابالىها و كفار برحذر مىدارد. آنگاه خطابى به اهل كتاب دارد و پس از ذكر نكاتى درباره اهل كتاب اين سخن يهود را نقل مىكند كه مىگفتند دستان خدا بسته است و آن را ردّ مىكند و جنگ افروزى و فتنهگرى يهود
1- امام باقر(ع) فرمودند: کسی که سوره ی مائده را در هر پنجشنبه بخواند ایمانش با ظلم پوشیده نمی شود و هرگز مشرک نخواهد شد. (بحارالانوار 92/273.ثواب الاعمال/222.البرهان 1/430.)
2- پیامبر خدا(ص) فرمودند: به کسی که سوره ی مائده را بخواند به تعداد هر یهودی و مسیحی که در دنیا نفس می کشد ده حسنه، و محو ده سیئة و ترفیع ده درجه عطا می شود.(مجمع البیان 3/150.)
منبع: درمان با قرآن و ذکر های مستحبی، تألیف: احمد رضا آقا دادی، انتشارات شهید حسین فهمید
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.