امام علی علیه السلام فرموده اند:
اَلنّاسُ كَالشَّجَرِ شَرابُهُ واحِدٌ وَثَمَرُهُ مُختَلِفٌ؛ غررالحكم، ج2، ص136، ح 2097 اَلنّاسُ إلى أشكالِهِم أَميَلُ؛ بحارالأنوار، ج78، ص92، ح100 اَلنّاسُ أعداءُ ماجَهِلوا؛ نهج البلاغه، حكمت 438 إِنَّ لِلقُلوبِ شَهوَةً وَكَراهَةً وَإِقبالاً وَإِدبارً فَتوها مِن إِقبالِها وَشَهوَتِها، فَإِنَّ القَلبَ إِذا اُكرِهَ عَمِىَ؛ نهج البلاغه، حكمت 193 مَن لَم يُحسِن ظَنَّهُ استَوحَشَ مِن كُلِّ أَحَدٍ؛ غررالحكم، ج5، ص442، ح9084 يَكْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا:حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛ راستگو با راستگويى خود، سه چيز را به دست مىآورد: اعتماد، محبت و شكوه (در دلها). غررالحكم، ج 6، ص 480، ح 11038 صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَكبِتُ العَدُوَّ؛ غررالحكم، ح 5852 اَلنُّصحُ يُثمِرُ المَحَبَّةَ؛ غررالحكم، ج1، ص161، ح613 خَوافِى الخلاقِ تَكشِفُهَا المُعاشَرَةُ؛ غررالحكم، ج3، ص466، ح5099
مردم همانند درختان اند كه آبشان يكى است و ميوه هايشان گوناگون.
مردم به همانند خود، بيشتر تمايل دارند.
مردم، با آنچه نمى دانند دشمن اند.
دلها را حالتِ خواستن و ناخواستن و روى آوردن و پشت كردن است. از راه خواسته ها و تمايلات سراغ قلبها برويد، چرا كه اگر دل را به كارى مجبور كنند، كور مى شود.
آن كس كه گمان خود را نيكو نسازد (و بدبين باشد) از هر كسى وحشت مى كند.
صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مىبرد.
خيرخواهى محبتآور است.
خصلت ها و اخلاق پنهان را، معاشرت آشكار مى سازد.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.